BİR SİSTEM Kİ…!
Bir sistem ki
Kuşatması altında,
Güya bir “öz-gür bireyim(!)”
Öyle ki
Ve dahası,
“Değerler ve erdemler erozyonunu”n
Hatta “distorsiyon(çarpıklık)”a uğratılmış saçağında,
Tam da kucağında oturmaya mahkum;
“İğdiş edilmiş neredeyse tüm reflekslerim!”
Ha, evet bir güneşin altındayım;
Lakin
Kendisi “küresel ısınma” yaşarken,
Benimse giderek soğuyor dünyam!
Yitip gidiyor,
“Verili(donné) olanın
Hegemonyası altında,
O adalet duygum!”
Tıpkı meşe ile çınar ağacı gibi,
Boy atıp erginleşemiyor, büyüyemiyorlar işte;
Olmadı, olamaz ki hiç,
Birbirlerinin gölgesinde…!
“Yüzleşmeyi de unuttum;
Siyahla,
Matemle,
Mahşerle!”
Artık karşı da koyamıyorum,
“Kanun hükmündeki kararnâme tipi ihânetler”e;
Sahtekâr jestlere,
“Pseudo(sahte-yalancı-çakma) sevinçler”e,
Rest(imi) çekemiyorum!
Bir sistem ki
“Serçelerin şişirilip kartal-şahin yapıldığı bir ülke”de,
“Giderek irileşiyor yalnızlığım!”
“Sanal-biyolojik, pseudo bir Cennet”in iç(er)i(si)ndeyim!
Lakin “giderek üşüyor,
Cehennemin presürü(basıncı-baskısı), cenderesinde(manevi baskısı altında) öz-benim!”
Âdeta yitip gidiyor birer birer,
“Hissizleşiyor hislerim!”
Bu yetmezmiş gibi, üstüne üstlük
O “öznel kimlik”im,
Yitip gidiyor,
O “nev-i şahsına münhasır kişilik”im;
Ve “özbeöz(gerçek) kendiliğime yabancılaşıyorum!”
“Yüzleşmeyi de unuttum;
Siyahla,
Matemle,
Mahşerle!”
Artık karşı da koyamıyorum,
“Kanun hükmündeki kararnâme tipi ihânetler”e;
Sahtekâr jestlere,
“Pseudo(sahte-yalancı-çakma) sevinçler”e,
Rest(imi) çekemiyorum!
“Bir sistem ki
Benden,
Senden,
Ve bizden başkası değil…!”
Öyle ki
“Hiçbirimiz,
Ama hiçbirimiz masum,
Suçsuz-yazuksuz-günahsız,
Pür-sırfî-saf, temiz değil”iz!
Reddetsek de, kabullen(e)mesek de bu böyle;
“Hepimiz
Bu sistemin inşasında,
Hem aktör ve hem de birer malzemeleriz!”
Dahası diyorum,
Soğuk-dondurucu Metropolerle çevrili etrafım;
Ve giderek, “özbeöz(gerçek) kendiliğime yabancılaşıyorum!”
Gelin görün ki
Bu “yabancılaşma”nın, “alienazione-entfremdung”un
Sadece bir “özne(subject: süje)”si değilim.
Aynı zamanda “nesne(object: obje)”siyim de…!
Karşı çıkmak-baş kaldırmak, redetmek istiyorum;
“Verili(donné) olanın öznesi ve nesnesi olma”yı da!
Zira ben,
“Bireysel-sivil anarşist(individual-civil anarchist)”im,
“Başkaldıran(-âsî) insan”ım,
“L’homme Révolté – L’humain Rebelle”…!
Ama ne mümkün…
Gelgelelim,
Bu sefer de
İmhâya,
İtlâf-tahripe dayatılıyorum;
“Psişik mütilasyon[-psychique mutilation: bilinçsel sakatla(n)ma]lar ülkesi”nde!
“Yüzleşmeyi de unuttum;
Siyahla,
Matemle,
Mahşerle!”
Artık karşı da koyamıyorum,
“Kanun hükmündeki kararnâme tipi ihânetler”e;
Sahtekâr jestlere,
“Pseudo(sahte-yalancı-çakma) sevinçler”e,
Rest(imi) çekemiyorum!
Bir sistem ki
Kuşatması altında,
Güya bir “öz-gür bireyim(!)”
“Bir kalkışma-yelteniş, bir başkaldırı(rébellion: isyan)” girişiminde bulunmak;
“Başkaldırmak-âsî olmak
Ve kuşatmayı kırmak,
Kırmaaaaaaaaaaaaaaaaaaak istiyorum!
Ama ne mümkün…!”
(1) Bkz. COŞKUNSU, Zeki; “O Bir Yıldız Parçası…!”, ss. 35-38[“ufak bazı rötuşlar(düzeltme amaçlı değiştirmeler) eşliğinde, tarafımdan yeniden revize” edilerek, gözden geçirilip-düzenlenerek], Kalkan Ofset & Cinas Grafik, (1. Basım), Ankara, 2005.