Edebiyat

BİR SİSTEM Kİ…!

Bir sistem ki

Kuşatması altında,

Güya bir “öz-gür bireyim(!)”

Öyle ki

Ve dahası,

Değerler ve erdemler erozyonunu”n

Hatta “distorsiyon(çarpıklık)”a uğratılmış saçağında,

Tam da kucağında oturmaya mahkum;

İğdiş edilmiş neredeyse tüm reflekslerim!”

Ha, evet bir güneşin altındayım;

Lakin

Kendisi “küresel ısınma” yaşarken,

Benimse giderek soğuyor dünyam!

Yitip gidiyor,

Verili(donné) olanın

Hegemonyası altında,

O adalet duygum!”

Tıpkı meşe ile çınar ağacı gibi,

Boy atıp erginleşemiyor, büyüyemiyorlar işte;

Olmadı, olamaz ki hiç,

Birbirlerinin gölgesinde…!

Yüzleşmeyi de unuttum;

Siyahla,

             Matemle,

                            Mahşerle!”

Artık karşı da koyamıyorum,

Kanun hükmündeki kararnâme tipi ihânetler”e;

Sahtekâr jestlere,

Pseudo(sahte-yalancı-çakma) sevinçler”e,

Rest(imi) çekemiyorum!

Bir sistem ki

Serçelerin şişirilip kartal-şahin yapıldığı bir ülke”de,

Giderek irileşiyor yalnızlığım!”

Sanal-biyolojik, pseudo bir Cennet”in iç(er)i(si)ndeyim!

Lakin “giderek üşüyor,

Cehennemin presürü(basıncı-baskısı), cenderesinde(manevi baskısı altında) öz-benim!”

Âdeta yitip gidiyor birer birer,

Hissizleşiyor hislerim!”

Bu yetmezmiş gibi, üstüne üstlük

O “öznel kimlik”im,

Yitip gidiyor,

O “nev-i şahsına münhasır kişilik”im;

Ve “özbeöz(gerçek) kendiliğime yabancılaşıyorum!”

Yüzleşmeyi de unuttum;

Siyahla,

             Matemle,

                            Mahşerle!”

Artık karşı da koyamıyorum,

Kanun hükmündeki kararnâme tipi ihânetler”e;

Sahtekâr jestlere,

Pseudo(sahte-yalancı-çakma) sevinçler”e,

Rest(imi) çekemiyorum!

Bir sistem ki

Benden,

             Senden,

                          Ve bizden başkası değil…!”

Öyle ki

Hiçbirimiz,

Ama hiçbirimiz masum,

Suçsuz-yazuksuz-günahsız,

Pür-sırfî-saf, temiz değil”iz!

Reddetsek de, kabullen(e)mesek de bu böyle;

Hepimiz

Bu sistemin inşasında,

Hem aktör ve hem de birer malzemeleriz!”

Dahası diyorum,

Soğuk-dondurucu Metropolerle çevrili etrafım;

Ve giderek, “özbeöz(gerçek) kendiliğime yabancılaşıyorum!”

Gelin görün ki

Bu “yabancılaşma”nın, “alienazione-entfremdung”un

Sadece bir “özne(subject: süje)”si değilim.

Aynı zamanda “nesne(object: obje)”siyim de…!

Karşı çıkmak-baş kaldırmak, redetmek istiyorum;

Verili(donné) olanın öznesi ve nesnesi olma”yı da!

Zira ben,

Bireysel-sivil anarşist(individual-civil anarchist)”im,

 “Başkaldıran(-âsî) insan”ım,

L’homme Révolté – L’humain Rebelle”…!

Ama ne mümkün…

Gelgelelim,

Bu sefer de

İmhâya,

İtlâf-tahripe dayatılıyorum;

Psişik mütilasyon[-psychique mutilation: bilinçsel sakatla(n)ma]lar ülkesi”nde!

Yüzleşmeyi de unuttum;

Siyahla,

             Matemle,

                            Mahşerle!”

Artık karşı da koyamıyorum,

Kanun hükmündeki kararnâme tipi ihânetler”e;

Sahtekâr jestlere,

Pseudo(sahte-yalancı-çakma) sevinçler”e,

Rest(imi) çekemiyorum!

Bir sistem ki

Kuşatması altında,

Güya bir “öz-gür bireyim(!)”

Bir kalkışma-yelteniş, bir başkaldırı(rébellion: isyan)” girişiminde bulunmak;

Başkaldırmak-âsî olmak

Ve kuşatmayı kırmak,

Kırmaaaaaaaaaaaaaaaaaaak istiyorum!

Ama ne mümkün…!”

 (1) Bkz. COŞKUNSU, Zeki; “O Bir Yıldız Parçası…!”, ss. 35-38[“ufak bazı rötuşlar(düzeltme amaçlı değiştirmeler) eşliğinde, tarafımdan yeniden revizeedilerek, gözden geçirilip-düzenlenerek], Kalkan Ofset & Cinas Grafik, (1. Basım), Ankara, 2005.

Yazar

  • Zeki Coşkunsu

    Şair, yazar, araştırmacı. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden mezun oldu. Bilgi Eğitim ve Sosyal Araştırmalar Vakfı Mütevelli Heyeti üyesidir. Natürel İlimler Felsefesi, Operasyonel Araştırmalar, Sibernetik, Semiyotik gibi konularda çalışmalar yapmaktadır.

Paylaş: